در کوره رهی

در کوره رهی قدم به پایان بنهیم***از سوی غریبه ها به یاران برویم

این خواب و خیال پوچ فرداها را***با زمزمه ای به دست باران بدهیم

این حادثه ها را چه کسی می بیند***با خنده به سوی ناکجاها برویم

دست از همه دنیا بکشیم و بکُشیم***آمال دراز و داغ بر دل بنهیم

این کشتی رو به سوی طوفان ها را***با دست خود از تیغ تبر ها شکنیم

شاعرشبانه(گل سرخ)